November 2018

Onze vakantie van 2018, in november. Dan kan je qua weer van alles verwachten...
Eind oktober was er in 1 nacht behoorlijk wat natte sneeuw gevallen en daardoor direct ook onze telefoon/internet lijn dood. Die is buiten gebruik geweest tot 13 december.....
Afijn, in elk geval géén internet dus en ook geen telefoon, lekker rustig zullen we maar zeggen.
Ook onze mobiele telefoons hebben nauwelijks bereik dus een beetje afgezonderd zitten we dan wel.

Maar de aankomst was weer prachtig....

Knalblauwe lucht zolang we nog hoog zitten, maar helaas hangen deze wolken in het dal waar wij heen gaan...

Genieten dan maar van het mooie uitzicht nú, want inderdaad lag ons huis in een behoorlijke mist toen we daar aankwamen.

Een tegenvaller deze keer was ook het enorme aantal (half)dooie vliegen en bladpootrandwantsen.... Werkelijk nog nooit zóveel bij elkaar gezien, in de serre en 1 van de slaapkamers.... Brr.. de stofzuiger maar meteen gepakt maar het was bijna onbegonnen werk. Waarschijnlijk het gevolg van de langdurige warmte, ze zoeken de kieren van de ramen en deuren om in te overwinteren en dat lukt ze aardig goed. Nou ja, dat is nu eenmaal een nadeel als je er zo vaak niet bent.

Deze keer niet zoveel tuinieren maar op de planning stond het maken van tuinmeubilair, althans hiermee beginnen. Een grote eettafel met bankjes, een grote zitbank met tafel.

Met de tafel begonnen. Een 3 meter lange eettafel, lekker robuust, voor buiten op het grote terras.

Daarbij komen 2 zitbankjes en voor op de korte kant nog 2 krukjes.

De tafel en 1 bankje hebben we (op schuren en afwerken na) deze week afgekregen.

Heerlijk zo'n grote schuur om in te werken!

Tussendoor ook nog bezig geweest met wat kleiner knutselwerk nl. het inbranden van namen in houtjes voor bij planten te zetten, een plak hout schuren voor een bordje etc.

Dat was ook lekker werk vooral omdat we het soms best wel frisjes hadden buiten...

Zo koud kan het eind oktober - begin november dus al zijn. De winter begint hier best wel vroeg.

Maar natuurlijk willen we altijd ook buiten aan de slag en hadden het plan opgevat om het talud aan de achterzijde, dat praktisch helemaal in de schaduw ligt, wat vrij te maken van de snel opschietende bomen. Die nemen veel ruimte in omdat de kruinen eigenlijk op ooghoogte van de achterzijde van het huis zitten. Dus wegzagen die handel!

Hier links zijn de bomen afgezaagd. De wortels laten we er vooralsnog inzitten voor de stevigheid van de helling.

Mooie stammetjes en dat was dus weer tig keer met de kruiwagen naar boven....
Een nadeel: als je met het ene klusje begint volgt er meestal direct een ander....

Vervolgens een deel van de vrijgekomen helling afgedekt met doek om te kijken of het gaat lukken om de onkruiden wat in te dammen.... En dit alles op een onmogelijke helling om op te werken..

Ik moet zeggen, echt charmant erbij lopen is hier ook niet het geval 😂

Het was ook veel mooi weer! en daar maakten we gebruik van om een paar nieuwe boompjes te planten. Kastanjes en PawPaws.
Op een plek waar t.z.t. de moestuin ongeveer moet verrijzen...

Nog niet alles lukt helemaal, maar dat is ook wel een beetje logisch als je er niet bij bent om de nodige zorg aan de planten te besteden.

Het had de laatste tijd wel weer behoorlijk geregend en we waren dan ook wel erg benieuwd hoe groot de waterval deze keer was.

Hij is in deze tijd best groot (meter of 5 hoog), komt veel water door en deze beek zou dus best heel geschikt kunnen zijn om via water elektriciteit op te wekken.
Dit is wel een van de dingen die we tegen die tijd aan willen pakken...













Lekker bezig geweest dus en weer met een voldaan gevoel naar huis, op naar de volgende vakantie...

Vakantie in september 2018

Het was nog niet zo lang geleden dat we op Le Chambon waren geweest maar het is wel zomer, en dan groeit alles toch gestaag door. In Nederland was het extreem warm geweest gedurende een aantal weken dus was het daar ook behoorlijk droog. Op Le Chambon was het blijkbaar niet echt té droog geworden want eigenlijk alles was redelijk gegroeid, planten, gras en natuurlijk het 'onkruid'.













Dus om te beginnen maar de border aanpakken, dat is meestal het 'vrouwenwerk'. De 'man' gaat dan aan de slag met de maaimachine en voor het nog grotere werk met de bosmaaier. Eerlijk gezegd vind ik het geen probleem hoor, dat ik het kleinere werk doe, daarbij heb je namelijk véél minder last van insecten dus minder steken....

De weides liggen er mooi groen bij, dus de paarden kunnen weer van alles wat er groeit eten.

De avonden konden we genieten van zonsondergangen, een vuurtje op de vuurplaats op het terras en alles wat daarbij hoort.

Ok, klein beetje té enthousiast misschien... maar gelukkig was de rook erger dan de brand.
In het dal zullen ze zich wel hebben afgevraagd hoe het toch ineens zo mistig kon worden...







Maar... gewerkt hebben we natuurlijk ook!
De onderkant en rechterzijkant van de achterzijde van het huis moesten deze keer af komen.
Hier moest nogal wat aan gerepareerd c.q. vervangen worden. Er zat nog een horizontale houten balk in de muur verwerkt die we eruit wilden hebben, want de buitenkant daarvan was aardig aan het vergaan. De binnenkant echter niet! Kostte weer wat zaagbladen maar uiteindelijk is het gelukt om 'm eruit te krijgen.

Daar viel dus nog wel wat eer aan te behalen, andere stenen plaatsen en het geheel gewoon voegen.

Tja, en dan zie je er eigenlijk niks meer van!

Vervolgens 1 deel van de steiger moeten verplaatsen om de rechterkant in z'n geheel af te maken. Het was daarbij ook nog prachtig weer dus ach waarom niet hé....

En dan weer het resultaat na een week voegen! Wat zijn we weer trots op wat we hebben gedaan en hoe het er nu uitziet. Heel veel werk maar zó de moeite waard als je het klaar ziet.

Om af te sluiten met zomaar een sfeerplaatje vanaf het grote terras....

Even nog: links een vrouwtjes sprinkhaan met een mannetje achterop. Ja, zo kan je ook niet wegspringen voor de fotograaf..

En rechts een soort vriendelijke vlieg, zittend op een bloempje van de fuchsia.

Zóveel insecten, mooi, vervelend, lastig, of gezellig😁

Een kas en nog zo wat..

Voor deze vakantie moest er vooraf heel wat worden geregeld.
We hadden een tuinkas op de kop kunnen tikken. Niet zo'n leuk klein gezellig kneuterig kasje, nee een kas van 12 x 6 meter, 2,50 hoog, van staal en glas.



Op het afbouwen daarvan hadden we ons al aardig verkeken. In plaats van 2 dagen kostte het een dag extra, 3 hele lange dagen.
En waar we ook niet helemaal aan hadden gedacht was het gewicht, met name van het glas... 1100 kilo alleen al aan glas, wat we moesten verpakken en meerdere malen sjouwen en verplaatsen.
Best een klusje dus...
Het staal was wel goed te tillen omdat dat natuurlijk losse elementen zijn, hoewel zeer onhandig qua afmetingen.

Afijn er moest dus een bus gehuurd... En omdat we dan toch alle ruimte hadden (dachten we) hebben we ook 6 zwarte IBC tanks gekocht en 80 steigerhout planken om meubels en zo te gaan maken.
Maar toen we gingen optellen bleek dat dus 1100 kilo glas, 500 kilo staal, 900 kilo hout, 180 kilo tanks en voor de leut ook nog een betonmolen erbij 😳.

Toch eens informeren naar het maximum laadgewicht van de bus..... eh 800 kilo.....
Gelukkig bleek dit bij ophalen geen juiste informatie te zijn geweest maar - uiteraard - moesten we wel 2x gaan rijden omdat het er never nooit niet allemaal in 1x in paste.

De dag vóór vertrek op pad geweest om de spullen op te halen. Dus inladen en thuis weer uitladen...

Na een rit binnendoor met een prima gehuurde bus is de eerste lading in Frankrijk aangekomen, dus... uitladen.

Hier hebben we dus 1100 kilo aan glas uitgeladen en nog wat kilootjes andere spullen💪


Lex is best een beetje moe na de reis......

Toen is hij nog een keer richting Nederland vertrokken om de rest van de spullen op te halen en was dit de laatste lading. Vervolgens weer terug en met de auto retour om dan eindelijk aan de vakantie te beginnen.

Het plan voor deze vakantie was om (een deel) van de achterkant van het huis te voegen. Omdat het nogal een lastig stuk leek zat alleen de bovenkant in de planning. Een stuk aangesmeerd over de hele breedte, ijzeren pinnen en andere vreemde onderdelen. Je weet nooit wat er onder tevoorschijn komt.

Dus steiger gaan bouwen, helaas net te smal om de hele breedte van de gevel in een keer te doen, en gaan bikken.

Wat er onder vandaan kwam viel nog mee dus we hebben alles weer mooi kunnen maken, en tegelijk de dakrand van hout een nieuwe lik beits gegeven.

 Schiet al lekker op en het verschil mag duidelijk zijn wat je nét naast de steiger ziet of wat er al gedaan is.

De betonmolen leverde een stuk minder zwaar werk op voor Lex, want het droge zand/kalk mengen is zwaar werk. Nu was het alleen het mengsel met water aanmaken, maar dat moet toch in delen omdat het anders te snel opdroogt of dat Lex de ton niet naar boven krijgt..

Het resultaat is er weer naar!

Topteam LexEllie heeft weer een klusje geklaard!






















Tussen al het werk door en erna hadden we gezien dat de kersen dit keer overvloedig aanwezig waren en dat we precies op het juiste moment in de buurt waren.

We konden gaan plukken! En dat hebben we gedaan. Ongeveer 6 kilo hebben we geplukt en de boom was nog lang niet leeg, maar meer konden we niet op of bewaren.

Ook de pruimen waren rijkelijk aanwezig, maar deze waren nog lang niet goed genoeg om te plukken.

Misschien de volgende vakantie...

Mei 2018, een mooie voorjaarsvakantie

Bij aankomst bleken de plantjes nog overeind te staan en zelfs in bloei. Op zich al knap vanwege het droge weer en de zéér vakkundige wijze van planten die ze hebben gehad...























Het gras van de weides lekker groen, de borders een beetje begroeid en de stekplanten in de schaduwborder redelijk uitgegroeid.

Zoals altijd dus eerst aan de gang met maaien en de buitenboel een beetje aan de kant maken.
Wat ons aan het huis opviel deze keer was dat alle vliegenhorren die aan de buitenzijde zitten kapotgemaakt waren!! Niet zomaar even aan gort getrokken of zo, nee, langs de randen uitgepikt of afgevreten. De kleine horretjes keurig uit het raamwerkje gesloopt en de rol horren aan de onderzijde langs de strip stuk gepikt. Wat was dat in hemelsnaam??
De volgende ochtend hoorden we de waarschijnlijke boosdoener weer een poging wagen, een kraai (of raaf misschien)! Dit hebben we nog nooit meegemaakt en het was daarna ook weer afgelopen.
De inmiddels gerepareerde horren schuiven we nu maar in als we vertrekken...

De volgende klus die op ons programma stond was het verder afmaken van de grote schuurmuur.

De rechterzijde was al af en nu was de linkerzijde aan de beurt.
Eerst de grote kamperfoelie die tussen raam en deur stond afknippen (oeps, zonde maar anders konden we er niet bij..) en de steiger opgebouwd.
Daar worden we inmiddels wel handig in maar het blijft best een zware klus al dat staal.
Dan nog zorgen dat ie zo staat dat ik er ook op durf (lees: ook bevestigd aan de muur).
Afijn, uitdaging hier was de hoeksteen die al zo'n 30 jaar ontbrak aan de buitenzijde.
Lex wilde die persé gerepareerd hebben dus moest ie aan de bak...



Op deze foto is goed te zien hoe de muur er uit zag voordat we ermee aan de slag gingen. De plek van de ontbrekende hoeksteen, waar 1 steen in staat die de boel daar rechtop houdt...

Hier zijn de resterende voegen er nog niet uitgehaald.

De muur is waarschijnlijk ooit (met het vernieuwen of verhogen van het dak?) een beetje ingestort en daardoor naar buiten gebold.
Dit konden we natuurlijk niet aanpassen maar wel door goed en ruim te voegen zoveel mogelijk onzichtbaar maken.

Ook geen regenpijp hier, terwijl er wel een dakgoot loopt tot aan de hoek.

Goed, Lex dus aan de gang met een steentje op maat maken.
Gelukkig (in dit geval) lijkt onze voorraad stenen in alle soorten en maten onuitputtelijk, dus een mooie uit kunnen zoeken voor deze hoek. Op de heerlijk ouderwetse kruiwagen van onze buurman Jean-Paul heeft Lex deze steen naar boven kunnen krijgen... Die kruiwagen heeft ons al zoveel goeie diensten bewezen en we mogen 'm natuurlijk gewoon houden..

Dus met drilhamer (of hoe heet zoiets), beitels, vuistje, slijpsteen aan de gang.

Heerlijk die schone lucht en die rust op Le Chambon 🙉...

Lex helemaal in z'n element hoor, dat wel.





En als je dan het resultaat ziet als hij die steen boven heeft gekregen.... dan zeg ik alleen maar 'petje af'.

Dan duurt het nog even voordat hij tevreden is hoe de steen er in ligt maar uiteindelijk is het piekfijn voor elkaar.

 Dus we konden aan de gang, hup de steiger op en voegen. Hier ben je dan wel een weekje zoet mee hoor, maar je hebt zo gigantisch veel eer van je werk dat we dat er graag voor over hebben.

Laten doen is onbetaalbaar en inmiddels snappen we wel waarom...

Hiernaast nog het volgende speciale klusje van Lex, het netjes maken van dit schuurraam (zonder glas hoor). De linkerkant was al met cement glad, de rechterkant was een puinhoop. Dus hup weer een ton voegsel aangemaakt en smeren maar.
Ik heb dan toch een stuk minder geduld....

En gelukkig kunnen we dan 's avonds in de avondzon (maar wel wat frisjes zo vroeg in het seizoen) rustig een bakje koffie drinken en kijken en genieten van ons werk van die dag...

En als we dan toch aan die muur bezig zijn nog even de trap verplaatst en bij de bovenraampjes de boel netjes afgesmeerd. Lex lijkt net een schilderijtje zo, maar ja, in de schuur hang je dan toch wel eenzaam....

En hieronder dan het resultaat van ons noeste werk. Zijn we weer reuze trots op!
Een mooie nieuwe zinken regenpijp maakt het geheel helemaal áf. En waar Lex een nieuwe steen geplaatst heeft zie je niet eens meer. Wij vinden dat we samen weer topwerk hebben verricht.

Dus ook weer eens tijd voor wat verkennen van de omgeving. Op ontdekkingstocht: kunnen we oversteken naar het dorp Molières dat wij aan de overkant van ons dal zien liggen...?

Leuke wandeling, maar helaas was de rivier waar we overheen moesten te breed op dat moment, we konden de overkant niet bereiken.

Toen toch maar terug via 'alternatieve' route. We kwamen uiteindelijk uit in een geitenwei waar de kudde bewaakt wordt met 5 enorme honden. Wat een helden.... de ene ging achter een grote steen naar ons zitten blaffen, 3 bleven bij de geiten en de 5e liep achter ons aan te blaffen tot dat we weer bij een soort uitgang kwamen. Door al die herrie kwamen ook de geiten kijken en hadden we een kudde van zo'n 40 geiten achter ons aan...

Zondag's weer naar huis, met een voldaan gevoel, moe in de handen, pijn in de rug maar heerlijk veel frisse lucht in de longen en op ons gezicht (ok, ná de kalk en stof dan....).