Verblijf in september

We wilden zo graag weer een hoop spullen meenemen, dus toch weer een keer een bus gehuurd. Maar als er dan een bus gehuurd is, moet ie ook wel nokkie vol zitten!
Dus ter voorbereiding al eens door de schuur heen gegaan, in de tuin wat spullen alvast opgeruimd en mee wat er mee kan.

Het werd dus ook een échte volle bus, goed geladen en tot het dak toe gevuld.
Met al deze spullen krijgen we eindelijk ook eens wat 'meuk' in onze schuur.

Hoewel de IBC tanks hun taak buiten gaan vervullen als regenton en het 'tractorstoeltje-zitje' ook een leuke plek buiten zal krijgen.

Vervolgens hadden we natuurlijk ook voor deze vakantie wel wat in de planning (hoewel ik eigenlijk meer zin had in 'boekie lezen en niksen', maar dat schijnen we niet te kunnen).

Deze keer de muur van de 'gite', aan de terraszijde. Lijkt niet zo groot maar was toch wel een aardige klus, vooral omdat er echt geen vulling meer tussen de muren in zat. Dan gaat het vullen echt met handenvol tegelijk..



Maar zoals steeds zijn we weer superblij met het resultaat:

Een wereld van verschil vinden wij steeds. De IBC tank is daar ook aangesloten, met een regendief aan de regenpijp zodat een groot deel van het regenwater wordt opgevangen en als de tank vol is loopt het gewoon zoals altijd weg.

Hopelijk gaat dit een beetje werken om zo de warme en droge zomermaanden toch water te hebben om de planten wat te helpen.



Omdat we ook heel veel appeltjes van de boom konden halen hebben we ook een poging gedaan om hiervan appelsap te maken.

Bij de perziken ging dat prima maar de appels waren eigenlijk te droog, zat niet veel sap in en daarmee werd de verhouding suiker-sap een beetje uit balans.

Resultaat is suikerwater met een appelsmaakje, niet helemaal de bedoeling maar dat weten we dan ook weer...







Naast het klussen ook nog wat vakantie gehouden, dus nog 1 sfeerplaatje om deze mee af te sluiten...

Vakantie... of heet dat niet zo??

Het werd weer tijd voor een tripje naar Le Chambon. Natuurlijk weer met plannen om verder te gaan met het voegwerk maar zeker ook niet onbelangrijk: kijken hoe de planten en bomen en nu weer bij staan.
Het is nogal warm geweest de laatste tijd, maar ook wel wat orages gehad, dus groeizaam weer zou je denken.
Op de vertrekdatum was het in Nederland én in Frankrijk HEET, hittegolven om precies te zijn.

Dan treffen we het gras (met wat er allemaal in zit) zo hoog aan. Dat is altijd wel even slikken, zeker als je ziet hoe we het altijd achter laten.

Maar we vinden het nu eenmaal lekker om 'in de tuin' te werken dus trekken meestal snel onze tuinspullen aan om in elk geval de eerste doorloop te maken naar de kelder, naar het terras, naar de carport en de deur van de schuur aan de achterkant van het huis.

Al snel heb je dan weer resultaat (na de nodige zweetdruppels en insectenbeten) en kunnen we ons weer een beetje bewegen.
Deze keer ook onze nieuwe eettafel op het terras neergezet, lijkt meteen weer een heel ander gezicht, meer 'bewoond'.

Zoals gezegd het was heet. De thermometer stond soms even in de zon en tikte dan rustig de 52 graden aan. Ja ja, weet wel dat je niet in de zon moet meten, maar uiteindelijk loop je toch ook in de zon, dus in die 52 graden.
Deze vakantie werd dus vroeg opstaan, zo snel mogelijk aan de slag, tussen de middag eten en poosje pauze en dan later in de middag weer verder.
Want: voegen gingen we!

En het werd de muur aan de zijkant van het huis. Een deel van boven tot onder en het tweede deel het stuk dat boven het dak van de schuur uitsteekt.

Links voordat we begonnen, rechts het deel wat al gedaan is.
Een grote steen boven het raam geeft het jaartal 1746 aan.

Werd dus wel tijd voor een nieuw voegje 😀.

O ja, en ook weer voor een nieuwe pneumatische boor....



En zoals steeds als we ermee bezig zijn en al helemaal als we ermee klaar zijn, zijn we supertrots op het resultaat.

Ziet er weer zo super uit.

Het is steeds weer een toer om de steiger op te zetten. De grond is meestal hellend of de muur loopt in een bocht.
Of de dakrand zit net in de weg.

Maar het lukt ons steeds weer om 'm goed te krijgen en ook nog stevig aan de muur vast te maken.

De spierballen van manlief zijn hierbij onmisbaar 💪💪.



Voor het werk bovenop het schuurdak was dat weer een ander verhaal....

Dit vroeg heel veel passen en meten, goed nadenken wat de meest stevige constructie zou zijn.
Het dak moest niet doorzakken en er moesten ook geen onderdelen van de steiger op de dakplaten vallen want dan zouden die zeker kapot gaan.

Hier heb ik me maar niet mee bemoeid....

Maar het is gelukt om een precies passende, zéér stevig staande constructie te maken, waar we allebei met een gerust hart op konden klimmen.

Ook dat resultaat mag er wezen! Nu komt de extra dakrand die in het rechterdeel zit nog beter in zicht.
Hoewel het daarmee een nog groter raadsel wordt hoe dit huis vroeger in elkaar gezeten heeft.

Met dit kunstwerk is het voegwerk van het huis klaar. De schuren zijn nog niet helemaal af maar dat gaat zeker nog gebeuren.

Er is al nieuw zand en kalk afgeleverd dus we kunnen nog even vooruit...

Tussen de bedrijven door bleek dat ook de kersenboom niet stil had gezeten en deze hing vol met oogstbare kersen.

Ja die laat je ook niet hangen dus aan de pluk!

In totaal zo'n 10 kilo kersen geplukt en die eet je natuurlijk niet even met z'n tweetjes op (ondanks dat de buurman ook even mee kwam plukken).



Dus de weck-ketel aangezwengeld en kersensap gemaakt met de ontsapper.
Daarna van de pulp nog een soort tova voor b.v. door de yoghurt te doen.

Ook weer klaar dat klusje.

Tuurlijk hebben we ook kunnen genieten van mooie warme avonden, waarbij we tussen 21.15 en 22.00 uur steeds bezoek kregen van rondvliegende junikevers...





Als die rondvliegen wil je wel even wegduiken hoor.
Ze doen niks maar dat is dan ook alles...

Afijn, natuurlijk waren er nog wel een paar andere kleinere klusjes te doen en die hebben we dan ook de laatste dagen gedaan. Maar dan ging op ons gemakkie, want ja het was nog steeds warm.

Maar daar zal je ons niet over horen klagen, we moeten ons daar gewoon wat aan aanpassen!

Toch Shiitakes

Telkens nét als ik denk die stammen gaan 't toch weer niet doen dit seizoen ploppen de Shiitakes ineens op. Dan gaan ze ook allemaal tegelijk dus binnen een paar dagen best een grote oogst, zo voor ons tweetjes. Nou lukt het bakken nog niet zo goed (blijven steeds maar beetje taai...) dus ook een andere vorm gezocht om ze in elk geval goed te kunnen bewaren, nl. drogen!

We hebben een Excaliber droogoven aangeschaft en deze moest toch meteen worden uitgeprobeerd.

En dat is prima gelukt! Een behoorlijke pot vol van sterk ruikend Shiitake poeder die ik kan gebruiken in sauzen en soep etc.




Wat zijn we toch lekker bezig ...

Oh nee.... de vla was ook té lekker

Nog iets gemaakt van de rauwe melk: vanillevla met verse vanille.
Nou dat moeten we niet te vaak doen want dit was eigenlijk té lekker 😋.
Ook erg makkelijk te maken, niet echt goedkoper doordat vanillestokjes nu eenmaal duur zijn maar echt de moeite waard om af en toe te maken.

Rauwe melk van de boer.... en dan?? Melkkefir en Yoghurt!

Als we straks dan toch wat beesten hebben lopen is het ook leuk om van de melk die sommige produceren ook zelf wat lekkers te maken.
We kunnen dat hier in Nederland al vast een beetje uitproberen en zijn begonnen met het halen van verse rauwe melk van de boer (en dan ook maar meteen wat van zijn verse eitjes).

Het eerste wat ik ben gaan maken is melkkefir. Een gezonde aanvulling op ons dagelijks voedsel, het levert gezonde bacteriën en is gezonder dan de kant-en-klare potjes die ook nog eens mierzoet zijn.

Oké, je moet houden van een wat karnemelk/yoghurt-zure smaak. Ik ben daar gek op, manlief moet nog ff wennen 😇.

Dus een startset aangeschaft wat wil zeggen een glazen pot met waterslot (anders kans op ploffen) en nog wat handige artikelen die ik niet in huis had. En natuurlijk de melkkefir 'korrels', die helemaal niet op korrels lijken...

Nou moet z'n pot donker staan op kamertemperatuur, maar we hebben geen kastje in de kamer dat zo hoog is dat pot mét waterslot er bovenin daar in past. Dus oplossing: een broekspijp van een thermo-onderbroek zorgt dat het donker blijft en in de kamer op de gewenste temperatuur.

24 uur laten staan en dan is het resultaat een lekkere lobbige kefirdrank. De beste smaak komt natuurlijk door de volle rauwe melk.

Alles in één keer over gieten in een zeef, uitzeven en de kefir weer terug in de (schoongemaakte) glazen pot, tesamen met een nieuwe portie verse melk.
De kefirdrank nog een keer door een fijnere zeef en dan de pot in.

De kefir groeit, dus ik heb inmiddels een portie in de vriezer gedaan voor het geval het eens een keer misgaat. Ik maak dagelijks een verse portie, een halve liter, voldoende voor 2 personen.

Gaatje in de deksel, want ook al staat het in de koelkast het proces blijft toch een heel klein beetje doorgaan.


Kwartiertje werk, met de afwas erbij 😊

Dan maak ik ook nog yoghurt van de verse rauwe melk. Nou, dat hadden we eerder moeten doen!
Super lekker vol van smaak! En dat is net zo eenvoudig als de kefirdrank maken. Het kost in verhouding iets meer tijd omdat de melk verhit moet worden zonder aan te branden, dus je moet blijven roeren. Maar daarna een paar schepjes eerder gemaakte yoghurt erdoor roeren, in literpotten overgieten en ongeveer 8 uur warm laten staan. Tja, warm laten staan, ook zoiets...

Mijn oplossing daarvoor: in een koelbox, met het andere deel van de thermo-onderbroek over de potten en een warmwaterzak gevuld met heet water. Werkt als de beste!

Kune Kune varkens

Varkentjes is nog een ander verhaal, dat begint al op echt 'vee' te lijken. Die zullen we dan ook niet als eerste aan gaan schaffen.

Maar een beetje oriënteren is natuurlijk wel leuk en toevallig kwamen we vandaag de Kune Kune tegen die ons -na een kleine studie-  eigenlijk wel heel goed beviel.

Een vrij klein ras, lekker rond, maar niet te zwaar. Erg vriendelijk, grazers en in principe geen echte wroeters.

In diverse kleuren, met behoorlijk lange haren.

Hier moeten we nog wat verder over gaan informeren maar we hebben in elk geval al een idee.

Solognote schapen

Vandaag het schapenras wezen bekijken waarvan wij denken dat dit een leuk, mooi, fijn, makkelijk, handig, praktisch, gezellig en nieuwsgierig ras is.

Het Solognote schaap is van oorsprong een Frans ras uit de streek Sologne.
Waarom zouden we dan gaan kiezen voor een buitenlands ras, terwijl dit schaap ook nog eens heel mooi van kleur is met de bruine kop en poten en ook een hele mooie vachtkleur heeft die dus  mooie vachten oplevert die ik kan vilten.

Deze kudde heeft erg rustige schapen die zich ook gemakkelijk aan laten raken. Uiteraard is niet elk schaap hetzelfde...
Dit ras heeft geen horens, wat wij wel fijn vinden.



De schapen hebben een min of meer kale buik en poten. De haren laten ook los tegen de tijd dat ze geschoren moeten gaan worden en als ze wat gaan schuren van de jeuk.

Vandaar dat sommige schapen al delen zonder lange wol hadden.

Ook de net geschoren schapen zien er mooi uit, met de vriendelijke bruine kop en bruine poten.
De lammetjes worden donker geboren. Pas na de eerste scheerbeurt (ongeveer na een jaar) worden ze licht van kleur.
Aan de geprepareerde vachten kan je een Solognote herkennen doordat de haren vanaf de vacht ongeveer een centimeter donker zijn en dan pas de lichtere vacht begint.

April 2019 een week vol met 'dingen'

We konden er deze keer een ruime week van maken omdat we altijd vrijdags vertrekken en deze keer de 2e Paasdag, dus de maandag, de terugreisdag werd in plaats van de zondag.
Er was niet echt een planning van de dingen die we deze keer zouden gaan doen, hing een beetje van het weer af.
Nou dat werd heerlijk, eerst wat bewolking maar dat werd gevolgd door een paar dagen met stralende zon, dus weer een tintje op ons gezicht gekregen 😎.

Hieronder de lijst van klusjes die we deze keer hebben gedaan, het ene wat groter dan de ander, maar toch...

- maaien van gras rondom huis en bij septic tank
- onkruid verwijderen uit borders op terras en achter huis en bij smeerwortel plantjes
- plantjes geplant die we hadden meegenomen, stekken van bessen, kruiden, borderplantjes etc.
- dak carport gerepareerd (was losgelaten door storm)
- afdekking talud gerepareerd (om onkruid tegen te gaan), was ook beetje weggewaaid






- 2e bank van tuinset gemaakt en de 2 bankjes gebeitst (set is nu klaar!)




- in onderste weide hoogtelijnen uitgezet met een A-frame en d.m.v. zelfgemaakte piketpaaltjes (99 paaltjes gemaakt van jonge essen en punt aan gemaakt, daarna topje wit geschilderd)




- wilgentenen geplant (meegenomen uit Nederland, gekregen bij onze workshop wilgentenen vlechten)


- hekje gemaakt bij smeerwortel plantjes




- omheining gerepareerd bij de bron

- plantenklimrek opgehangen voor kamperfoelie (kostte 2 boren die niet door de harde steen heen kwamen)








 
- bomen inspectieronde op terrein en labelen van onbekende bomen/bloesem








- zonnepanelen schoongespoten
- schuur-dakrand ontdaan van mos en vuil i.v.m. lekkage (vetplantjes groeien goed daar)

En dan noemen we nog niet eens het altijd terugkerende takken en stenen verwijderen van de weg naar ons huis en de broodnodige stofzuigronde als we aankomen.

We zijn dus weer lekker bezig geweest, af en toe natuurlijk ook even in 't zonnetje gezeten maar geen tijd gehad om paaseieren te zoeken....