Ook in de winter...

Ook de winter is een prachtige tijd op Le Chambon. De bomen en struiken zijn grotendeels kaal alleen de naaldbomen geven het gebied nog een enigszins groen aanzicht.  Korstmossen op de takken maken deze weer heel bijzonder.

Er is voldoende water gevallen om de beek goed hard te laten stromen en de waterval lekker hard te laten bruisen.
Een heerlijk geluid als je 's avonds nog wakker in je bed ligt.

Om het binnen een beetje extra aangenamer te maken stoken we een vuurtje in de open haard.

Zeker bij aankomst in de winter is dit ook wel hard nodig want dan is het best wel beetje frisjes soms binnen...

Net alleen de muur groeit ....

Het is inmiddels september, maar het is niet zo dat het gras hier uitgedroogd staat te wezen, nee hoor, het blijft lekker groeien dus weer is alles behoorlijk overwoekerd en is de eerst actie het aanzwengelen van de grasmaaier.

Deze vakantie zijn we natuurlijk verder gegaan met het bouwen van de muur. Het gaat niet snel, is zwaar en moeilijk zoeken naar de juiste stenen, maar het begint al wel wat te lijken!

Krekels in allerlei soorten en maten houden ons nauwlettend in de gaten. Je hoort ze de hele dag en nacht.

Een roos die nog écht geurt... en een berg stenen

In een kleine border aan de zuidkant aan het huis staan een paar oude rozenstruiken. Geen idee welke soort het is dus ik ben op goed geluk gaan snoeien. Ze zijn elk jaar prachtig, grote bloemen en een heerlijke rozengeur en supergrote bloemen. Ik wist niet dat ik het kon...

Tja, en dan de berg stenen die beneden aan de zijkant van het huis ligt. Het blijken stenen te zijn van een voormalig huisje dat aan de zuidkant van het huis heeft gestaan. De ruïne is een aantal jaren geleden verder afgebroken en de stenen ervan zijn bewaard, zie de begroeide stapel van zo'n 30 meter lang en 1,5 meter hoog. Enorme stenen, van fundering tot vulstenen.

Waarom niet een deel van de stenen gebruiken voor een terrasmuur? De grond loopt bijna overal af en behoorlijk een tuinstoel neerzetten hier lukt bijna niet. Een muur bouwen en vervolgens opvullen zodat er een mooi terras ontstaat met uitzicht over het dal, dat werd het plan...

In juni 2014 zijn we begonnen, alles met onze handen, 1 kruiwagen, 1 steekwagen, een pikhouwel en dat was 't ongeveer. De hoek moest 1,80 meter hoog worden gebouwd en we wilden alles 'droog' stapelen, dat wil zeggen zonder te metselen dus alles steeds met de volgende steen vastleggen.
Het uitzoeken van de juiste steen voor de juiste plek bleek het moeilijkst van alles (hoewel het sjouwen ook niet zo eenvoudig bleek...).

Paardebloemen en een nieuwe ontdekking...

Het is alweer april 2014 en zoals steeds als we aankomen staat het (on)kruid weelderig te groeien, soms echt tot aan de knietjes. Een heel veld vol met bloeiende paardebloemen is eigenlijk écht een mooi gezicht, misschien niet helemaal zoals je het wilt hebben maar gewoon om van de kleur te genieten.

Het hele vroege voorjaar biedt ons de mogelijkheid het terrein wat beter de verkennen. We kunnen op meer plekken door de bladloze struiken heen komen. Zo komt het dat we nu pas, na twee jaar (!) een behoorlijk hoge waterval hebben ontdekt die vlak onder ons huis ligt. We hebben steeds gedacht dat het de beek zelf was die het geluid hiervan produceerde, maar dit bleek dus een behoorlijke waterval die alleen in herfst en winter zo hard stroomt. Prachtig!
Waarschijnlijk ligt er niet voor niets nog een ruïne achter het huis wat een oude watermolen bleek te zijn...