Wát een bloemen ... juni 2016

Ok, als je dan aankomt na zo'n lange rit en de auto met de bodem door het gras in het midden van de weg rijdt en je vervolgens ziet dat het gras (mét allemaal mooie bloemen en kruiden er door heen!) meer dan knie-hoog is gegroeid in nog geen 2 maanden tijd, dan gaat er wel even door je heen dat er wel weer even wat te maaien valt....

De achterzijde is natuurlijk net zo volgeroeid en ook de border van het terrasje groeit ondanks dat het nooit extra water krijgt steeds weer mooi uit.

De insecten hebben al behoorlijk kunnen genieten van de bloeiende bloemen. Geen idee wat voor insecten het zijn, maar zolang ze lekker op de bloemen zitten en niet op ons (zoals de minder aantrekkelijke dazen...) vinden wij het best.
Zoals deze hiernaast, prachtig toch met die helemaal doorzichtige vleugels?

Op een aparte pagina heb ik een hele serie foto's geplaatst die tijdens deze vakantie gemaakt zijn.
Foto's van bloemen, de planten en bomen die allemaal rondom ons huis en op ons terrein te vinden zijn.

Ik moet er nog wel op studeren om dat allemaal een beetje uit elkaar te houden...

De klimroos is op dit moment op z'n mooist, en dat bewijst dat je ook zónder dat je alle verstand hebt van rozen snoeien toch hele mooie resultaten kan behalen :-)

Er moest nog wat aan de terrasmuur gebeuren. De laatste steentjes wegen het zwaarst, maar dat was onze klus voor deze vakantie.

En we zijn supertrots dat het gelukt is! We hebben er twee jaar over gedaan, de ene vakantie iets meer aan gedaan dan de andere. Maar de muur is 'pierre sec' gestapeld. Het gereedschap bestond uit een kruiwagen, een steekwagen, een stenenkruiwagen, een pikhouweel, een steenbeitel plus vuistje en vier handen..... De muur is op de hoek 1,80 mtr. hoog, dus het heeft heel wat krachtexplosies gekost om daar de stenen omhoog te tillen.
Nu moet de binnenkant nog gevuld gaan worden met grond, want de muur is tenslotte geen muur maar de zijkant van het terras. Dit is echter een klus die we laten doen want even snel geteld zou dit geloof ik 600 keer met een kruiwagentje op en neer zijn, nee, dat gaan we niet redden...

Ondertussen wilde de inwendige mens ook wat maar was helaas de broodmachine kapot. Ziehier mijn eerste zelfgebakken brood, leuk he.

Daarbij moet je als je zo op afstand van alle voorzieningen zit, ook nog wat kennis van de EHBO hebben. Een afgemaaid vingertopje ziet er ingepakt door onszelf dus zó uit!
Vijf weken later is de vinger geheel genezen, dus hebben we het blijkbaar nog goed gedaan ook.

En hieronder nog de laatste impressie van het huis met nieuwe terras vanaf boven gezien. De stapel stenen is nog steeds niet op, dus er kunnen nog wat nieuwe projecten bedacht worden!